Het opsporen van het betreffende allergeen is een belangrijke stap om de allergie onder controle te krijgen. Mensen kunnen ervoor zorgen dat ze minder in contact komen met de stoffen die de symptomen veroorzaken¹.

De diagnose van een luchtweg- of voedselallergie wordt gebaseerd op klinische voorgeschiedenis, lichamelijk onderzoek, allergietests en gerichte vraagstelling¹.

Artsen hebben twee diagnostische methoden tot hun beschikking om de allergenen die de klachten veroorzaken op te sporen: priktesten en bloedonderzoeken. Bij een voedselallergie kan nog een aanvullende test worden uitgevoerd, een zogenaamde voedselprovocatietest.

Priktesten: via een prik in de huid wordt de persoon blootgesteld aan het vermoedelijke allergeen en gecontroleerd. Na ongeveer 20 minuten wordt de huid onderzocht op tekenen van reactie op één of meerdere van de allergenen zoals roodheid, zwelling of jeuk.

Bloedonderzoeken: met bloedonderzoeken kunnen allergeenspecifieke antistoffen in het bloed worden opgespoord. De uitslagen van een bloedonderzoek zijn binnen enkele dagen beschikbaar.

Voedselprovocatietest²: bij voedselallergieën kan het, zelfs na priktesten en bloedonderzoeken, lastig zijn om vast te stellen of iemand een allergie heeft of er overheen is gegroeid. In dat geval kunnen artsen ook nog een voedselprovocatietest uitvoeren. Hierbij krijgt de patiënt in een medische setting en onder medisch toezicht met regelmatige tussenpozen geleidelijk toenemende hoeveelheden van het verdachte voedingsmiddel te eten. Tijdens de test kan een allergische reactie optreden, die ernstig kan zijn. Mocht zich een allergische reactie voordoen, dan wordt deze meteen behandeld door een verpleegkundige, de allergie wordt vastgesteld en men krijgt het advies hoe met de allergie moet worden omgegaan.